लहानपणीच्या आठवणींचा खजिना आपल्या सगळ्यांकडेच असतो. तो उघडून उधळायला कुठलेही निमित्त चालते, किंवा कधी कधी निमित्तही नाही लागत..
माझ्या बालपणीच्या खजिन्यातली ही चीज परवा बाहेर यायला निमित्त होता माझा गोड भाचा!
कोणाला या कवितेचे कवी माहीत आहेत का?
"शाळेत नाही जायचं येतं मला रडू
आई मला शाळेत नको न धाडू"
कोण बरं बोललं रडत हळू हळू?
दुसरं कोण असणार हा आमचा बाळू!
आई मग म्हणाली "शहाणा माझा राजा,
शाळेत गेलास तर देईन तुला मजा!
शाळेत नाही गेलास तर हुषार कसा होशील?
बाबांच्यासारखा कसा इंग्लडला जाशील?
आपला रामा गडी शाळेत नाही गेला,
म्हणूनच भांडी घासावी लागतात न त्याला?
तू कोण होणार डॉक्टर की गडी?
बाबांच्या सारखी ऐटबाज नको का तुला गाडी?"
रडत रडत म्हणाला बाळू आमचा खुळा
"होईन मी गडी, नको मला शाळा!"
Sunday, December 02, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
mast :), nav nahi aaThavat maatra kavitecha.
sumedha mala vatta - vinda asavet ..
Post a Comment